Nabzýnda atardým hani bir zaman, Þimdi bir hayale daldý gözlerin. Sende sensiz olmak ölümden yaman, Ýçimde bir ukde kaldý gözlerin..
Ufuk çizgisiydi bana yol açan, Bir adým yaklaþsam,bin arþýn kaçan, Önce yýldýz oldu gülücük saçan, Sonra güneþimi çaldý gözlerin..
Bir yol bulmalýydým,öteye nerden? Haber vermeliydi,ebedden,BÝR’den, Üstüme ok çekti baktýðýn yerden, Avladý,derinden deldi gözlerin...
Sende miydi sýrrý,ötenin rengi, Bir bakýþýn mýydý,onun ahengi, Fezada en parlak yýldýzken dengi, Ne yazýk gözümde soldu gözlerin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
karçiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.