Bu þehir ellerimden büyük bir uyku kadar sessiz bu sokak yok olmuþ düþler içinde saklý kayýp kalýyoruz derin bir kuytuda gözlerimiz parlýyor, aðlýyoruz gözyaþý biraz donuk, yanýk acýlarýmýz yaðmurlardan kaçar mý insan? ýslanmak en güzel sevdayken güneþten soður mu bi ruh?
Ve yollar uzun, yollar çýkmaz bir kez kelebek kadar hassas yalnýzlýk sonu mutluluk belki her þeye raðmen özlemek aðýr bir masaldý
Gitme! diyebilmek kalbimiz kadar büyüyememek öpme diyebilmek gerek kururken dudaklarýmýz...samettaydas 2 nisan 2010 cuma
Sosyal Medyada Paylaşın:
SAMET TAYDAS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.