MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bir Bahçe Senfonisi
GÜZELKALEM

Bir Bahçe Senfonisi


Sen bir düþ bahçesiydin geçerdin rüyalardan
Biz yayla rüzgârýydýk nerde kaldýn ey þehir
Âdem ile Havva’yý kül eden hülyalardan
Ne vakit uyanýp da düþe daldýn ey þehir
Salkým saçak bulutlar geçiyor daðlarýndan
Senin sevdalýlarýn ses verir çaðlarýndan
Yollarýnda büyüyen çocuklar gitmeseydi
Memleket, ah memleket, bu türkü bitmeseydi

Þimdi bir kýþ bahçesi sende solan mevsimler
Dallarýna tutunan kuþlar da yaralýdýr
Cumbalý beyaz evler eski silik resimler
Mâziden güne kalan duvarlar karalýdýr
Asýrlýk konaklarýn odalarý neþesiz
Kapýlarý hüzünlü pencereler iþvesiz
Meçhul ve münzeviyiz bu þehrin þiirinde
Ya biz bir þiirdeyiz ya þiir bu þehirde

Taþ köprüler altýndan akarken her bir kolu
Denize koþar Harþit vadilerin içinden
Hangi kývrýmlarýnda nihandýr Ýpek Yolu
Rüzgârlar mý taþýyor bir Çin’den bir Maçin’den
Tarih bir anda gelip ufkunda durdu senin
Günler örümcek aðý mâzini ördü senin
Kuþakkaya uzanýr mehtabý tutmak için
Canca hazýrdýr her an güneþi yutmak için

Yeþil bahçelerinde yoktur Harþit’in sesi
Cumbalý evlerinde þimdi bir masaldayýz
Kalmadý yamaçlarda çobanlarýn gölgesi
Gün olur rüyalarda ince bir kavaldayýz
Kerpiçten evlerinde ah o huzur uykusu
Gelir mi odalardan son bir elma kokusu
Ya senden uzaklarda biz vefasýz yar olduk
Ya yýkýldý köþkümüz âhýný duyar olduk

Yeþil söðüt dalýsýn temmuzun sýcaðýnda
Âsûde bir serinlik akýyor dallarýndan
Çeþmelerin sebilken daðlarýn kucaðýnda
Ceviz gölgeleriyle geçilir yollarýndan
Ey rüzgârý baharda ak tenlere can olan
Yaðmuru baðlarýna inci ve mercan olan
Ufkunda göçmen kuþlar sýlaya mý dönüyor
Uzakta ýþýklarýn melûl mahzun sönüyor

Sevdaný taþýyanlar þiir burcundan bakar
Gurbet akþamlarýnda baharýna güzüne
Ah, gözlerden sýlaya sessiz bir yýldýz akar
Gönül çaresiz düþer mevsimlerin izine
Gün olur zemheride gül devþirir daðlardan
Gün gelir ilkbaharda renk toplar otaðlardan
Takvim yapraklarýnda zamana dargýn mýsýn
Her günün bir sonbahar yollarda yorgun musun

Akýp giden zamanlar suya düþmüþ bir yaprak
An gelir arayanlar sende bir rüya bulur
Yaz yaðmuru düþerken nasýl kokarsa toprak
An gelir bir zemheri göðsünde Leyla bulur
Tenhalarda sessizce yýkýlýyor bir yanýn
Ölümsüz þehirsin sen mâmurdur öbür yanýn
Yanký ve hüzün vardýr kalbinde her an senin
Bu çeliþki çözülmez gönlünde bir an senin

Sen bir düþ bahçesiydin geçerdin rüyalardan
Biz yayla rüzgârýydýk nerde kaldýn ey þehir
Âdem ile Havva’yý kül eden hülyalardan
Ne vakit uyanýp da düþe daldýn ey þehir
Salkým saçak bulutlar geçiyor daðlarýndan
Senin sevdalýlarýn ses verir çaðlarýndan
Yollarýnda büyüyen çocuklar gitmeseydi
Memleket, ah memleket, bu türkü bitmeseydi

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.