Can Yücel

Kýlýn kýrk yar/dýk Yücel-i Can’ý
Þiirlerine gelecek yazdýk kimi zam/anda
Mapusluðuna v/olta y/attý iç denizimin
Kimi uykularýma bürüdü hasretlerini
Ve boncuk terlerine iþledi umudunu gün evveli
Ki bir ile beþ yýla uyutur sevdalarýný hep
Arkadaþý sabahý zorlar beklerken avluya çýkýþ iznini
O içindeki gökyüzünde uçurtmasýna gülü/verdi
Yaralarýna kurþun k/alemdi sebep
Kurþun a/damlarýna ölmeyi emrettiðinde
Ç/oktan geçti zaman çubuk boyunu gün aþýrý
Kal/emince dedi içindeki çocuk bayramlara
Her üç yüz altmýþ beþte geldiðinde damlarýmýza
Þiirden doðum günü pastasýna kalemi dikti inadýna
Sözlerine yürekler yanandý sönük ferli bakýþlar arasýnda
C/an dedikçe can bulup yüceldi o dizelerde
Ustalara saygý ç/ýraklara sevgi damýtýp gitti
Giderken su aþýladý grimsi Ýstanbul sabahlarýna raký diye
Haydarpaþa’ya Anadolu salacak’a Osmanlý kartala Aydos
Ve sirkeciye rumelice seslendi gül/hanesinden
Belki ma/pustu ama her gece demir ranzasýndan karanfil
Her gece mum alevinde a/þýk attý sözlerinden kinayeli
Bir merhaba yahut elveda umut diyerek
Mavi kuyruklu nazlý uçurtmasýyla gökyüzüne gülümseyerek

Sosyal Medyada Paylaşın: