Nebim Gelsin
Huzur dolu bir ilkbahar seheriy di
Ona Selam ediyordu bahçede güller
Aþk odur! diye Ýlahi söylüyordu bülbüller
Adýný Salat ile anýyor! Kainatta her bir zerre!
Açmýþ kanatlarýný sarýyordu onlarý meleklerde...
Ya Rabbim! Bu bir müjdemi, Omu! gelecek
Ya Rabbim! Yetim mahsunluðum sona mý erecek!
Gözyaþým kurumazdý benim oysa bu vakitte
Neden? Nura boyandý afakým, güldü bu saatte
Bu son gözyaþý gecesi miydi? Kalkacak mý gözümdeki perde…
Melekler! Nebime söyleyin, ben sürgünüm, mahzunum.
Söyleyin Efendime! Ümmetinden bir günahkar kulum.
Hasret beni boðmadan, ömür sonu bulmadan, gelsin!
Gülleri, Bülbülleri, tesbih eden dilleri, söyleyin ona gelsin!
Bitmiyorsa bu ayrýlýk ne olur! Ne olur bir selam göndersin
Ya Rabbim aciz kaldým, yoruldum! Bu Dünyanýn derdinden
Ya Rabbim! Hasret ateþ oluyor! Her dem yakýyor içten.
O gel demiþti oysa! Ben kayboldum gidemedim! peþinden
Ne olur Allahým! Ne olur! Bir müjde ver yeniden
Ya O gelsin, ya ben gideyim. Onsuz bu Dünyayý! Cenneti de nedeyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.