GÜ
Adını Söylemiyorum Artık
Adýný söylemiyorum artýk.
Ne zaman aklýma gelsen,
Sarý bir güz düþüyor hayatýma.
Çiçeðe durmuþ dallarýmýn
Yapraklarý dökülüyor baharda.
Adýný söylemiyorum artýk.
Deli bir rüzgârsýn içimde;
Mevsimlerimi vakitsiz getiren.
Bir dal kýrýlsa uzaklarda,
Acýsý beni bulur önce.
Afrika’da kar yaðar
Düþlerine bir çocuðun,
Üþüyen önce ben.
Daðýlmýþ bir kuþ yuvasýdýr ömrüm
Adýný söylemiyorum artýk.
Hüznümle büyüttün beni
Sevda yüklü topraklarda.
Ne kadar kaldýrsa da beni
Göklere kanatlarým,
Sana yetiþemiyorum eey aþk!
Adýný söylemiyorum artýk.
Dilim deðil kalbim dolaþýyor,
Dudaklarým deðil içimdir konuþan,
Adýný söylemiyorum artýk.
Seni bir ýrmaða kalbetti dilim,
En uzun ýrmaklarý kýsaldý dünyanýn.
Büyüdü harflerin denizler gibi
Her hecende dünya büyüdü.
Sevdan söz býrakmadý bende,
Adýný söylemiyorum artýk.
Adýný…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.