El ayak çekilince, her gece sessiz sessiz
Gönüllerde bir otað, dertli baþ arar hüzün.
Güz güneþine benzer; tebessümü edip giz
Solmuþ, sararmýþ çehre, çatýk kaþ arar hüzün.
Elde mendil, dilde âh, gözde yaþ arar hüzün.
Derip renkler içinden kasvetin karasýný
Aðlatýr, üzer, açar umutla arasýný
Âþikar etmez, gizler, göstermez yarasýný
"Eyvah", "keþke" içinde, kor ateþ arar hüzün
Elde mendil, dilde âh, gözde yaþ arar hüzün.
Zalim bir yâr olsa da onmaz derdine sebep
Haddini aþmasýna müsade etmez edep
Acýsýný tarife âciz kalýr mürekkep...
Yaz ayýnda kar bekler; bora, kýþ arar hüzün.
Elde mendil, dilde âh, gözde yaþ arar hüzün.
Izdýrap mukadderdir, küskündür neþelere
Saklanýr melül mahzûn, en kuytu köþelere
Baðlanýr basireti, sarýlýr þiþelere...
Kadehlerin dibinde arkadaþ arar hüzün.
Elde mendil, dilde âh, gözde yaþ arar hüzün.
Gün-be-gün artar odu, onmaz elemin demi
Fýrtýnaya tutulur, yan yatar, batar gemi
"Suç kimde, sebep nedir" yoktur artýk önemi
Vefâlý bir sadýk dost, bir sýrdaþ arar hüzün
Elde mendil, dilde âh, gözde yaþ arar hüzün.
Hazindir hayat yolu; sarpa sarar her yokuþ
Tükenir en son ümit, topraða düþer bakýþ
Uçmak için can atar, can denen o nazlý kuþ
Kulaðý salâdadýr; "soðuk taþ" arar hüzün.
Elde mendil, dilde âh, gözde yaþ arar hüzün...
Mecit AKTÜRK