Yer/yüzüm nazar eder bozuyorken âlemim Ayda görsen halimi sor bir Allah aþkýna! Sevdam yükte pahaymýþ yazýyorken kalemim Yýlda görsen halimi sor bir Allah aþkýna!
Can bedenden çýkýyor bensizliðe okunan Özüm daðlar yýkýyor sensizliðe dokunan Akýlda takýlýsýn kalp gözüyle görülen Her yürek atýþýnda can özüyle örülen.
Gönlümün avaresi söyle nereye gittin? Duada ki yarýmým neden sessizce yittin? Ayrýlýk deryasýnda hesapsýzca okundun Vuslatýmýn dergâhý bam telime dokundun.
Zalime çýktý adýn, rengi Ruhsar sarardý Acý kýraðý tadýn can yok yere karardý Ýfþa etsem ne fayda varsýn gitsin yoluna! Canan aþka gelmezmiþ solu yetmez soluna.
Cefalar yârin oldu gölgelenir özlerim Gözümün buðusuyla bölgelenir g/özlerim Meftun gönlüm kýyamaz seni itip kakmaya Mazimin yapraðýndan yýrtýp yýrtýp yakmaya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.