Sinem aþka el açtý onunla dolsun zaman, Yâdýma harý düþtü isterse olsun yaman. Diz dize olalýmda yýllarýmda solsun an, Ýkrar etsin dilleri söylesin sevdiðini.
Sevda yüklü baðýrsýn ben duyarým sesini, Korda kömürüm olsa yel sayarým esini. Aþký pahada aðýr can koyarým isini, Ýkrar etsin dilleri söylesin sevdiðini.
Üþütmesin yüreðim onunla karýlsýn söz, Sevide nakkaþ olup sevgiyle sarýlsýn öz. Yanýk kahve bakýþta yalandan darýlsýn göz, Ýkrar etsin dilleri söylesin sevdiðini.
Düþüme düþtüðünde hayra dileyip yordum, Geliþi dünden güzel aþký bileyip sordum. Tene bakýþý özel yaka ileyip durdum, Ýkrar etsin dilleri söylesin sevdiðini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.