Hey kalbim! Sen benim, En uzun, en ince, en çetrefil yolumsun. Ne zaman ki dizlerim uyuþsa; Ben, sende dinlenirim.
Hey kalbim! Sen, benim en güzel düþümsün. Ne zaman kabuslara uyansam, Sen açarsýn bana kapýlarýný. Sana sýðýnýrým. Seninle paylaþýrým, en mahrem sýrlarýmý.
Hey kalbim! Sen benim göz yaþýmsýn. Hiç bitmeyen dolum, Gecemde dolunayýmsýn. Ne zaman yalnýz kalsam, Sana yaslanýrým. Bir deli ýrmak misali, Sana dökülürüm.
Hey kalbim! Sen benim tek limanýmsýn Deli dalgalara senle göðüs gererim Ne zaman ki yürürüm beynime; Sen diye baðlanýrým yarene Adý sen, þifresi senken aþkýn
Hey kalbim! Sen benim, En güzel iç sesimsin Türkülerim senden, Þiirlerim senden, Her çýðlýðýmsa sana. Çoðalýrsam, büyürsem sendendir. Tükenirsem, yine senin yüzünden.
Hey kalbim! Ýçimdeki büyük yangýnýmý, Onulmaz gizli yaralarýmý saklarsýn hep, Ýçinde iki can taþýyorsun ya Seni bu yüzden bir baþka seviyorum Biliyorum , ayrýlmaz et týrnaktan ama Onsuzluða isyan ediyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.