Dökülen saçlarýný eline aldý Peruk yapmayý düþünüyordu O kadar çok dökülmüþlerdi ki Saçlarýndan geçse, Ona uzansa, Sapsarý bir gül olurdu Gül kokardý saçlarý
Balkon kapýsýna doðru ilerleyip Gökyüzüne baktý Gökyüzünde kuþlar da uçmaz olmuþlardý Masmavi gökyüzünü rahatsýz etmek istemiyorlardý belli ki Dili dönmedi, “Haydi git be buradan!” diyemedi karasineðe Sinek döndü durdu etrafýnda, Yeþil bir gölge sardý onu Gölgelerin karanlýðýna galip gelen yeþillik, Hayal ettiði yeþil elbiseden kalma bir yeþillikti Çocukluðunda istemiþ, Genç kýzlýðýnda bulmuþ, Orta yaþýnda alamadan baþkasýna kaptýrmýþtý Hayaller yüzmeyi öðrenmiþlerdi Can simidine ihtiyaçlarý yoktu Karþý kýyýya geçip, El salladýlar mý bilirdik, Düþe düþe yüzmeyi öðrenmiþlerdi
Terliðini çýkardý ayaðýndan Çorabýný çýkardý Ayaðýný burnuna götürdü Leþ gibi de kokuyordu! Kaç zamandýr ayaklarýný yýkamamýþtý, Banyo yapmýþ mýydý? Hayata küsmek kokutuyordu insaný Kapý çaldý Gidene kadar bin kez sövdü Kapýyý açýp karþýsýnda çýra gibi yandýðýný gördü Aþktý onun adý aþk! Ne zamandýr onu bekliyordu Gitmiþ, hep gitmiþ, gelmelere karýþamamýþtý Onu içeri almadan kapýyý kapattý Saçýný topladý, Hayallerini mandalla astý Ayaðýný yýkadý Çorabýný deðiþtirdi Kapýyý tekrar açtýðýnda yine gitmiþti Mutfaða geçip, bir tabak dolusu makarna yedi Yüzüðü anýmsatan makarnalardan birini parmaðýna taktý Hayal etti Aþk gitmiþti aþk! Bir kadýn duruyordu çaresizliðin eþiðinde mutfakta Sevilmeyi bekleyen bir kadýn… Kokusunu bilmediði mutluluk dolu sabahlarý Beklemelere harcamýþtý Bir kadýn vardý mutfakta Acýsý kendinden büyük Yediði makarnalar kadar doyurucu… O kadýn iðne ipliðe dönmüþ günlerini arýyordu Zayýftý týpký kendisi gibi Zayýf ama güçlü hissettiriyordu Þeytan aldý götürdü, satamadan getirdi… Kadýn son makarnayý da yüzük parmaðýndan çýkarýp yedi.
Dilara AKSOY Sosyal Medyada Paylaşın:
merhabaomrum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.