MARTI

Kapanmayan bir yara olmaktan çýktýn
Sözlerin gözlerin ilgilendirmiyor
Açmasýný dilediðim solmuþ bir yaprak gibiydin
Þimdi yalnýzca savrulmuþ yapraklarýn duruyor.

Yara olmaktan çýktýn
Beklenmiyor
Özlenmiyor
Sevilmiyorsun
Durdun;
Deli çocuk deðilsin artýk!
Þimdi büyüyüp yeþeriyorsun
Ben açýyorum
Sen soluyorsun
Ben yanýyorum sen görmüyorsun.

O kadar basit yaþýyorsun ki
Söylüyorum susmaktan beter ediyorsun
Damarlarýmdaki kaným yaþatýyor beni
Seni sevmek istemeyiþimi gözlerimden anlýyorsun
Anlýyorsun sana niçin vurulduðumu
Anlýyor fakat susuyorsun.

Yaram deðil;
kalbimden çok uzaklara atmaya çalýþtýðým
Bir yüksün artýk!
Kaldýramam bu yükü seninle
Ya ölmeliyim
Ya da öldürmeli
Ya susmalýyým senin gibi
Ya da gözlerimdeki nefretimle yenmeliyim seni

Yaram acýtmýyor suskun martýlar uçuþuyor benden çok uzaklara
Meðer sana beslediðim
Soldurmamaya ant içtiðim
Sevgim de gidivermiþ onlarla.
Þimdi hiçbir þeyim deðilsin
Ne kalbimde
Ne gözlerimde
Ne beynimde
Ne de düþümdesin

Sana baktýðým anda gözlerimle öldürdüðüm bir zavallýsýn sadece.
Ben öldürmeye çalýþýyor sen ölmüyorsun
Sustuðun zamanda beynini kemiriyorsun
Ben gitmekteyim sen hala "kal"diyorsun

Gidiyorum,martýlar bile þarký söylemiyor
O kadar ucuz yaþýyormuþsun ki
Henüz kendin bile bilmiyorsun
Bildiðim tek bir þey var
Yaralarýmý sardým
Uçurdum
Ýçimdeki sevgini martýlar götürdü
Söyleyecek bir þey yok sensiz bir dünyada
Kaderine yenik mi düþecek bu yürek
Yoksa kaybolan yýllar geri mi gelecek bilmiyorum
Ona yürüyorum
Ona gidiyorum...

Dilara AKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın: