Kimi Zaman

Ölüyorsam farkýna varmadan kimi zaman,
Kime sorarým vakitleri.
Bir çubuk boyu yükselmiþken zaman,
Güneþ çýplaklýðýn en samimi parýltýsýndaydý.
Her baharda aðaçlar yaprak doðurur,
Tomurcuk patlar sürgüden kimi zaman.
Kimi An olur ki biten zaman ölür yavaþça,
Ve gün gidiþine zaman bitiþine aðlar.
Gül ’ki zamana çýrýlçýplak soyunmuþ,
Yatar zamanýn koynunda kýrmýzýlýðýyla.
Ki aðaçlar uzun yeþil dallarý göge uzanan,
Ve kaplamýþ mavileri altýnda uyuyaný saklar.
Ýki gözüm duman duman zamana bulutlu,
Bu bulutlardan ki çok da zamansýz dökülürüm.
Damlalar sevinç damlalar berrak çið kokulu,
Günü karanlýða tutar aðlamaklýdýr kimi zaman.

Sosyal Medyada Paylaşın: