İstanbul'da Caz Yağmurları

Ben Ýstanbul’da bir sen gördüm,
Ellerimi göðe açtým, yalvardým Ýstanbul’da.
Þu sokaðýný sevdimse Ýstanbul’un,
Seni bana yazdý sokak sokak.
Denizi bir baþka sen oldu mesela;
Topraðý bir baþka seni soran bana.
Gemiler aldý Ýstanbul’u,
En kötüsü de bu ya.
Ýnceden bir caz yaðmuru tuttu;
Ben hangi balýkçýya sordumsa seni.
Onlar seni tutup tutup kovalara attý
Benden seni saklayarak.
Ýstanbul’un hangi parkýnda arasam seni,
Salýncaklar sallana sallana oyaladý beni, çocukça.
Tahterevalliler hep bir aþaðý bir yukarý
Emin olamadýlar göðe varýp varamadýðýndan.
Ýnsanlar caz yaðmurlarý altýnda seviþtiler Ýstanbul’un,
Ben þemsiyemi açtým senin yokluðunda caz yapanlara.
Ne vakit aradýmsa Ýstanbul’un tepelerinde seni,
Tepeler bir oldu, içine attýlar seni.
Ýstanbul’da orta yerde aðladým göðe bakýp da.
Ýstanbul beni senden aldý,
Yaðmurlarýný yaðdýrdý hesapsýzca.


Sosyal Medyada Paylaşın: