ne kolaydý deðil mi, gidip de ardýna bakmadan umarsýzca ve ezilmiþ o çiçek üzerinden sekerek dönmek geriye. oysa sen gittiðinde ben aðlamadým; aðlayan, ömrümdü... sen gittin ya yok oldu içimde bir þeyler; belki güven, belki umut... ömür dediðimiz ve göðüslediðimiz her þey birbir daðýldý, yer etti içimde -hani þu meþhur "cam kýrýklarý"-... þimdi ne geri dönen senin ne de sen gibilerin bakmýyorum gözlerine, inanmýyorum sözlerine... çünküsü yok, açýklama yetmez, yürek dilini bir tek can dost çözer o da yok. sana artýk ne verecek yürek ne bir çift söz kaldý... hadi, sus artýk, biliyorum elde avuçta bir þey yok... þu koskoca dünyanýn hangarýnda çýt yok.... sadece sen ve ben var gibi sanki... ne dersen de duymaz kulaklarým, yüreðim. bakma gözlerime öyle örterim ben üstünü de, yüreðimin gözyaþýný da.
SERAP HOCA
Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.