BİR MANZUM HİKAYE

--Sevdadan Öte Ne Var?





bir sabah...

merhaba canözüm,
yabancý bir kentin seherinden,
bir hastane odasýndan merhaba sana.
nasýlsýn, yüreðin nasýl...
seni her an özlemenin,
hep düþünmenin sýcaklýðý ile
merhaba yüreðim.
günün güzel geçsin.
hadi uyan...gün baþladý.
kalk, mahmur mahmur günaydýn de...
bir müzik aç...notalar dolsun odaya...
camý aç, yeni günün güzellikleri,
yeni umutlarla dolsun odaya...

dizlerim tutmuyor, bugün yürüyemedim...
doktorlar belki de artýk yürüyemezsin dediler,
olmaz ki canözüm...olmaz ki...
ben yürüyemezsem
sen iþten gelince kapýyý açamam,
sana kahve yapýp
aðýr adýmlarla da olsa sana getiremem...
þehrin sokaklarýnda koluna girip dolaþamam...
bi tanem, gel de bunu doktora anlat...
canözümü iyi et nolur, de.
nerdesin...gel artýk, ömür gidiyor.

gene bir gün...
nur yüzlüm, geleceðim, bugünüm, yarýným...
Rabbimden seni diledim...
Her okunan ezanda iliklerim titreye titreye,
gözlerim yaþ dolu seni dilerim...
Ellerimdeki al güller soldu, büktü boynunu güller,
gelmedin...
Ömrü tükettin.
Bu hastane penceresi ezberledi ezgilerimi...
Hep sen varsýn ne söylesem...
Hani gençken bana türküler söylerdin sazýnla ya
’deli miyim neyim’ diye...
Artýk kulaklarým da iyi duymuyor
ama gene de bir ses duysam
bana ’ziyaretçin var’ diyecekler sanýyorum...
yok, gelmedin tek tanem...
bilmez misin ki
seni bekler bu yaþlý ve buruþmuþ kollarým..
varamaz topraða bedenim sensiz..
gel, nolur...gel artýk nur yüzlüm.

günlerden bir sabah...
günaydýn cantanem,
bu gece seni gördüm rüyamda...
seni tanýmadýðým yýllardan seslendin bu gece bana,
öyle güzel, öyle hoþ ve öyle saftý ki gülüþlerin...
bugünkü gibi...
sadece sanki bir burukluk vardý.
yýllar bir þeyleri alýp götürmüþ senden,
düþündüm de þimdi buldum,
hayata olan inanç kaybolmuþtu
yüzündeki gülüþlerde þimdi...
oysa kim istemezdi ki
hayatýnýn yollarýnda istediði gibi salýnsýn...
ama bazen birileri arkamýzdan itekleyip
bilinmez yollara itiyor bizi
ve bizi öfkeye gark ediyor,
bazen de
kendi tercihlerimizle
kendimiz kendimizi yakýyoruz..
bilinmiyor ki hiç bir þey...
ama rüyamdaki gençliðin çok hoþtu be gülüm...
nasýl toy, nasýl genç ve nasýl umut doluydu...
hayat yolunun daha baþlarýndaydýn, özgür...
uyandým..keþke yanýmda olaydýn da
gözyaþlarýmla ýslanan yastýðýmý deðiþtireydin...
seni çok özledim bir tanem...
dün akþam hemþire, yemeðimi getirdiðinde
dalýp gitmiþim,
seninle evli olup da
sana yemekler hazýrladýðým bir düþün içindeydim...
birden sýçradým,
o an tepsideki yemek döküldü...
yatak da battý, üstüm de...
sesler mi yükseldi,
yataðýmý kim deðiþtirdi,
kim beni hýrpaladý hatýrlamýyorum...
ama sanýrým ceza verdiler bana,
bir daha dikkat edeyim diye..
aç kalýnca
yemek mi göreceðim sandýlar ki düþümde...
ben sana açým,
bilmiyorlar...
þu ak saçlarým seni bekler tarayasýn diye...
nerelerdesin yüreðim...
dünyanýn hangi bilinmezindesin..
iyi misin...
seni de üzenler var mý...
sen de uzatýyorsun ellerini biliyorum
ama delemedi karanlýðý ellerin...
ne olur tek tanem...gel artýk,
tutmuyor ellerim artýk...
yazamýyorum...
gel olur mu?

gece mi þu an...
sanýrým gece...
nerdesin canýmmm...
nerdesin...
nolur gel, dayanacak mecalim kalmadý...
bedenim terk ediyor ruhumu...
bu gece doktorlar baþýmdaydý hep...
hayal meyal hatýrlýyorum yüzlerini..
kimsesi yok mu, çaðýrýn diyorlar...
kimsem sendin, herbiþeyim sendin...
gelemedin ki canözüm...
boþa mý doðurdum o yavrularý, nerelerdeler ki...
hatýrlasam, söyleyeceðim yerlerini...
ama yok..bilmiyorum...
kollarým acýyor sevdiðim..çok...
damarlarým yok olmuþ sanki buruþuk tenimin içinde...
sanki sadece kalbim canlý kaldý bu yitik bedenimde...
burnumda buram buram bir çorba kokusu var...
hani, sana bir hazýr çorba yapmak istemiþtim de yok demiþtin...
ellerinle yaðda yumurta yedirmiþtin ya...
o günden beri sana bir yemek yapmanýn özlemi kalmýþtý içimde..
þimdi ayaða kalkamaz oldum...
belki gelsen...
bilmem ki...
gücümü toplar da kalkabilir miyim...
nerdesin ey yar, ya yanýma gel...
ya da her nerdeysen ordan bana eþlik et...
benim vaktim azalýyor...
belki bir daha yazamam...
bil ki ardýmda artýk aðlayacak gölgeler yok,
ama benim de gölgem yok...
seni hep sevdim yüreðim.
teneþire mi kaldý vuslat halkamýz...
nur yüzlüm,
uzat ellerini ve gelemesen de hisset varlýðýmý...
hisset.


25.9.2007




Sosyal Medyada Paylaşın: