yaðmur durdu duralý kalkmadým masamdan þemsiyem yok, maydanoz yeni düþmüþ gibi dalýndan, suyum daðýnýk, çocukluðum oturuyor karþýmda bir kase yoðurt ýsmarladým besbelli saçlarýný boyayacak onunla.. en fazla ben hatýrlarým ben tanýrým onu en fazla kayalýklarda duyulan þarkýdan, deniz kýzlarýndan, yakamozdan uzakta yaðmurdan önce cesaretten sonra masamdayým.. bir çocuk büyürken karþýmda iki kadeh ýsmarladým -güzel içiyor- maydanozu öpmesinden belli, þemsiyesi yok, suyu daðýtarak anlatýyor;
ben, yaðmurda yürümeyi severim..
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devin Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.