Kimse bilemez..!
Kimse bilemez..!
Gurbet kalbin köhne kuytu yerinde
Ýçim içten yanar kimse bilemez
Hayattan bir kendim kaldým elimde
Oda küle döner kimse bilemez.
Tasalýysan ana yoksa yanýksýn
Kadir mevlâm her birþeye tanýksýn
Deli baþý taþa vur ki ayýksýn
Ecel bir gün yener kimse bilemez.
Bilmez kimse dünya sanki hazzýmda
Hýçkýrýk var düðüm düðüm aðzýmda
Ey Allâhým yalan varmý sözümde
Çýkan birgün iner kimse bilemez.
Nettin felek neden iþin kâstime
Yýldýz yaðsa düþmez biri üstüme
Yemin versen herbir þeyin üstüne
Veda günü gelir kimse bilemez.
Kýrdýðýmý üzdüm ise bilmeden
Helâl edin hak var ise ölmeden
Doymaz nefis ömür olsa gülmeden
Ondan boþa verir kimse bilemez.
Gödeniyim iþte doðdum doðalý
Sanmayýn ki hepten böyle yaralý
Kader budur dedim reþit olalý
Gider birgün yiter kimse bilemez.
Mehmet Göden,Mayýs 2013.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.