Kadınım..!
Kadýným..!
Üþüyorum, tut elimi kadýným
Tut ateþin, içerimden eritsin
Biliyorsun, varlýðýnla tadýným
Yüreðimde, sen yok isen ne etsin?
Hoþ sedasýn, söðüt olsam dalýmsýn
Binbir açsam, çiçeðimde balýmsýn
Köklerime, topraðýmsýn halýmsýn
Yüreðimde, sen yok isen ne etsin?
Ayarýnda, döner durur þu dünya
Yaþasak da, son bulacak bu rüya
Cemre düþer,hava toprak ve suya
Yüreðimde, sen yok isen ne etsin?
Hasat sonu, elde kalan paresin
Kokun sinmiþ, yaþantýma gayesin
Alemlerin, milyarýnda tanesin
Yüreðimde, sen yok isen ne etsin?
Yükseklere, yaðan karýn daðýsýn
Sarmaþýðým, dizlerimin baðýsýn
Dünya gözüm, hem solumsun saðýmsýn
Yüreðimde, sen yok isen ne etsin.
Mehmet Göden, Þubat 2012.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.