Sen Yoksun
Ne zaman yaðmur yaðsa gecelerime;
Mum yansa kor yazgýnýn alevi içinde. .
Sen geliyorsun aklýma ilham perim;
Senle baþlýyorum bu þiire. . .
Ne zaman elime bir kalem alsam;
Mürebbim bitiyor, kâðýtlara sýðmýyorum. .
Gözlerine baktýðýmda basiretim baðlanýyorum;
Yutkunamýyor her kelamý anýmsayamýyorum. .
Ne zaman hayal etsem geleceðimi;
Ardýma gizleniyor gerçekler, düþünemiyorum. .
Hayal tuvalim de canlanýyor her taraf;
Ardýndan kararýyor gözlerim, sen aydýnlanýyorsun. . .
Ne zaman gözlerimi kapasam;
Fikrim firari oluyor senden gayrý. .
Hecelerim daðýlýyor, birleþtiremiyorum kelimeleri;
Bir cümle bile kuramýyorum sana karþý. . .
Ne zaman gelirsin diye seni beklesem;
Sen çýkmýyorsun karþýma, þiirlerimde seni ansam;
Her hecenin boynu bükük seni anlatmaya. .
Ve ne zaman susmam, anlatsam, haykýrsam;
Sen yoksun karþým da, Sen yoksun. . .
Recep Hakan Açýkel
20.04.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.