gömülsün kerhanenin en berbat köþesine kalbim. batsýn bütün güneþler! karanlýkta kalsam,hiç doðmazsa güneþ. gözlerimden ayrýlýk aksa, ölmüþ bedenime. yýkýlsa bütün putlarýn kalbimde, söküp atsam bu yalnýzlýk illetini ruhumdan. öldürsem bütün hayallerimi, caným acýr mý ki? kovsam kendimi kendimden. assam sensizliðimi daraðacýna uçuruma atýversem tüm acýmý.
hapsolsam gözlerinin karasýnda tecrit edilsem sensizliðe caným yansa acýlarý hissetmesem bile. akýttýðýn her yaþ kalbime derin izler býraksa düþsem bile sonsuz uçuruma sakýn elimi tutma. zira, seni de alýrým yanýma. bozarým mutluluðunu, bozarým umutlarýný... benden bir þey olmaz, ama senden bir dünya olur. peki,benim dünyam olur musun? olma! çünkü kalp denen bir þey kalmaz sana. Sosyal Medyada Paylaşın:
baris78 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.