Bilmeden hatalar yapýyorum sürekli,
Beynim ve kalbim arasýnda sýkýþýp kalýyorum.
Bu durum yoruyor artýk beni...
Seni çok istiyorum,
Seninle gülmeyi,
Seninle aðlamayý,
Seninle saçmalamayý...
Ve sana dair her þeyi...
Ama izin vermiyor buna beynim,
Bir hata yapmamý daha istemiyor...
Canýmýn yanacaðýndan ve senin tekrar gideceðinde korkuyor...
Bende korkuyorum aslýnda.
Ya yine gidersen,
Ya bir baþkasýný seversen.
Sever misin?
Bu tekrar yapar mýsýn bana?
Evet, senin beni kýskanman için yaptým her þeyi,
Kýskan istedim,
Sahiplen istedim...
Sev istedim...
Çünkü seni çok seviyorum.
Her þey o kadar hýzlý geliþiyor ki zamanýn hýzýna yetiþemiyorum.
Senin her hareketin benim için bir devrim.
Sen bilmiyorsun bunu.
Aklýna ne eserse onu yapýyorsun ve mutlusun bu durumdan,
Bense çok yorgun...
Yine de gel severim...
Çok severim seni...
Kalbim kalbinin sonsuza dek misafiri...
Hilal Özcimbit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.