geceye ateþi düþüren k/adýn mevsimsiz günler dökülürdü omuzlarýna ah siyah saçlarýnda sarhoþ elem aðýrlaþýrdý yorgun ayaklarýn ýssýz kaldýrýmlarda tek hece sýzýlý ayrýlýr þairin kaleminden þiir yabancýlaþýyor gölgeler kendine o dudaklarýna deðen bir üzüm tanesi ise þarap kokusundan müþvikliðinde derbeder
inlerdi nefesini tutan camdaki buðulu dudaklarýn narin parmaklarýný yakan ince gözyaþlarýn topraðýn nemine sarkýyordu suratlarý dokunduðun dallar çiçeksiz kan döker dilin kýzýl renkli laleye filizlenir kahýr nöbetlerindeki öfke
çýðlýðýn rüzgarda kayýp þelale ç/aðlayanlar kadar ç/aðlayacak gözlerin aðlamaklý çýðlýktýr dudaklarýndaki harf yýðýnlarý fesleðenin gölgesinde depresif yalnýzlýk bir bakýþ bileyledi aynadaki bakýþlarýný aðlama bir keman inler yüreðinin suskunluðunda gelme
sana düþüyor sabah hülyalý kalem iniltili kelimeler þaþkýn dudaklarýna büzülüyorusun aðýtlarýn ay tutuldu güneþ denizin koynunda huzursuz aþk saçlarýndan akan muammalý bir eda kaldýrýmlar dilsiz balkonlarda kaprisli begonyalar solgun kar kürerken kirpiklerin içinde ýslanýr hasrete dönence mevsimi bir kakülün ucunda ölümse sýska bir sabahta adýn inleleyecek minarelerden ve bir kez daha üþüyeceksin son kez tutunup bakýþlarýna doðrulurken çið seviþmelerde eriyecek gölgen sözsüz düþlerde koynunda beslendiðin vakitsiz bir ölümdür bacaklarýnda titreyen
Sosyal Medyada Paylaşın:
lemide Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.