Bir hüzün var boðazýmda takýlý kalan
ve dört yanýmý saran bir ayrýlýk kokusu
Sevdanýn acýlý türküsü ise kulaklarýmda
her damla yaþ adýnla akýyor
sözüm susmuþ feryadým isyanda
Acý bir gülümsemeyle merhaba diyor þair
gecenin karanlýðýna
ciðerlerine kadar hapsetmiþ kendini yalnýzlýða
yosunsuz limanlar arasýnda
Gül kokusu teni düþünce burnuna
yüreði aklýna teðet geçiyor
tekrarý olmayan rüyalar gibi
ufak ufak izler býrakýyor avuçlarýna
Sonra üç þekerli çayýný yudumluyor
küf kokusundan arýndýrýlmýþ
cümleleri yudumlarcasýna
Saatler bir telaþla zamaný kovalýyor
yarým kalan bir gecenin gölgesine düþüyor vakitler
naçar kalýyor yüreði çapraz sorular içinde
kaygýlar dikiliyor karþýsýna
uzaklýðýn þehrinden
Ve sonra
omzuna yapýþan geceden kalma izlere aldýrmadan
azat ediyor acýlarý tutsaklýðýnýn zemininden
Sonra düþerken yapraðýndan þair
þiir olup sayfa sayfa dayanýyor boðazýna
tüm susamýþlýðýyla
susa kaldýðýnda
son kez onu yazýyor onsuzluðun da
...
15 Mayýs 2013
Rasim Yýlmaz