sen ne biçim adamsýn ulan adam gibi adamdý dedim ya baban için vefasýz, hýrsýz, namert deðildi dedim ya yalancý da deðildi baban garibandý, cahildi ama bir çevreye çýkýladýðý mektuplarýný ezbere okurdu adam sol iç cebinde saklardý cekedinin ve eli hep kalbinin üzerindeydi derken…. dili söylemez kulaklarý duymaz gözleri görmez oldu da mektuplarýný elinden, dilinden düþürmedi adam
ulan memet babayýn sað eli hep cekedinin altýnda kalbinin üstündeydi mektuplarýn sol iç cebindeydi cekedinin, boynu bükük, nur yüzlü baþý sol koluna yaslý burnu sað elinin üzerindeydi ……… kas-katý ………. bunca sene sen nerelerdesin memet! …… ulan memet Allah belaný versin yaðlý kurþunlara gelesin”
demeyeceðim ilk yarýyýl tatiline gelip de köyden son gidiþinde sýmsýký sarýlýþýmýzda vardý bir þey ilk defa jilet tutmuþtun herhalde ipek gibi pürüssüz, kaygandý yüzün o gün her gidiþinden bir baþka üzgündün ….. ulan memet sakalýn bile yoktu daha dam baþlarýndan buðulu gözlerle uðurlanmýþtýn hiç acelen de yoktu arabaya en son sen binmiþtin araba harekete geçerken bir anlýk göz göze geliþ bir de köþeyi dönüp, gözden tam kaybolacaðý en son anda son bir defa arabadan geriye bakýþýn ……… o gün ne yaðmýr yaðmýþtý ulan
“-ekinde, harmanda yalýnýz goma bizinkileri” diye yazacaktýn deðil mi senden sonra ne ekinleri oldu ne harmanda gözleri ne de “asker mektubu görülmüþtür” damgalý mektuplar ………….
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.