Tenimi kamçýlýyor göðün soðuk nefesi
Kaplýyor mavi göðü kara umutlarým
Islanmýþ umutlarým
Kirpiklerinden süzülüyor bulutlarýn
Karanlýk denizlere dalýyor göz yaþlarý
Ve belirsizliðin içinde hep insan
On bir dostun arafý
Çarmýha gerilmiþ olan
On iki neslin son halkasý
Deccal’i öldürdüðü zaman
Düþürür Tuba’dan son yapraðý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.