HAZAN

Hazan yine hazan her günüm hazan,
Aciz bir kelebeðim, rüzgarla savrulan.

Gerçek karanlýktýr, çýrpýnýr içinde hayal,
Ve boðulur düþler.
Rüzgar mý nedeni gözler nemli belki de zuhal,
Kaybolur gülüþler.

Yitirdik insanlýðý, insaný ve zamaný,
Yapraðý düþmüþ güllerin.
Gelecek kadim, mazi ise sade bir aný,
Ama acýsý derin.

Kesildi rüzgar, kýrýldý kanatlar, ruh yorgun,
Ýþte düþüyorum.
Ýçine karanlýk bir çukurun ve de boþluðun,
Artýk üþüyorum.

Hazan yine hazan her günüm hazan,
Bir kar tanesiyim topraðý arzulayan.
Sosyal Medyada Paylaşın:

Karakuş Yücel Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Beyaz Kalpli Zenci Çocuk Loş ışıklı şehir AŞK VE ÖLÜM HABERSİZ GELİR KIZILLAŞMIŞ SEMÂ GÜLLER DE SARARIRMIŞ ARAF HAZAN YILDIZLARDA KADINIM Kadim Varlık SESİN DUVARLARDA