Tüm Al-lıklar Sana Düşman

Kaþlarýn bir ok gibi saplanmýþ yüreðime
Uzun, ince…
Üzerinde kýsraklar koþar doludizgin
Yol gösterir bazen yolunu kaybetmiþe
“Mýh gibi saplamýþ” derlerdi ya þiirlerde,
Derin yaralar açmýþ kaybolmuþluklara
Ucu zehirli bir oktu sanki seninkisi
Yaralarým iyileþse de öldürürdü beni mutlak
Yolcuya yol gösteren bilgin misali,
Götürürdü beni uzak diyarlara…

Gözlerin kaybolmuþ karanlýkta.
Abisten gelmiþ bir mavilik bakýyor sanki
Ben ki, tesiri altýndayým bu gözlerin
Ne yapacaðýmý bilmesem,
Dikilirler bana, beni öldürecek kanlýmýn gözleri gibi.
O mavilikte bir baþýna tekne oluyorum.
Dalga çýkartmak senin elinde, biliyorum.
Huzura yolculuk yaptýðým bu geniþ deryada,
Senin gözlerine ihtiyaç duyuyorum…

Dudaklarýn aþkýn anlamý olmuþ bende
Güller kýrmýzýlýðýndan utanýr sen onlarýn karþýsýna çýkýnca
Yeni tomurcuklar kurumaya yüz tutuyor,
Aðlýyor içten içe sesini duyurmadan
Kýrmýzý zambak küsüyor dünyaya
Bahçivan sana düþman oluyor bu yüzden
Kuþburnu baðýrmaya baþlýyor;
“Beni erken toplayýn” diyerek aðlýyor…
Koskoca güneþ bile,
Kýzýl batmýyor bu gece.
Sen dýþarýdasýn diye…
Tüm al-lýklar sana düþman oluyor…


Sosyal Medyada Paylaşın: