Çýkmakla bitmez ölüme giden yol,
Uzun merdivenler var önümde...
Ve arkamdan baðýrmaz insanlar
Her adýmda akan gözyaþlarým
Bilirki tekrar ve tekrar aðlayacaklar.
Önümde çakýr bir çift göz beni izler,
Aðlarým gözler kan çanaðý,
Tanýmaz beni...
Ve meraklýdýr içten içe.
Tedirgindir çakýr göz.
Son gördüðüm gözdür o benim,
Hiç unutamayacaðý gözdür gözlerim...
Martýlar gibiydim yüksekte
Özgür ve deliler gibi Ýstanbul’un üstünde süzülebilecek gibiydi herþey,
Kanatlarýmýn altýndaki ey rüzgar!
Nereye götürebilirsin ki beni ?
Martýlar gibi kanat çýrpmasamda, süzülebilmiydim sessizce ?
Ve etrafýmý inceleyebilirmiydim gece karanlýðýnda ?
Siz kanat çýrpma seslerimi duymadan gezebilirmiydim söyle !
Ey yeryüzünde fezayý izleyenler !
Bugün sýra bendedir.
Tutunacak bir dal bulun ve izleyin beni.
Keskin keskin bakan aklýmda kalan son göz gibi;
Durun ve þimdi beni izleyin...
Bakýn kollarýmýn altýndaki beni kaldýran rüzgara...
Aldýrmayýn sakýn aþaðýdaki baðýrýþlara...
-Joker
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.