baban…. vefasýz, hýrsýz, namert deðildi vefasýz dedim ardýndan su serpenleri hatýrlýyorum da hýrsýz dedim, çalýp gittiðin kalpleri namert diyorum, verdiðin sözleri o sözler uðruna, seni yýllardýr bekleyenleri biliyorum ya,… biliyorum ya ulan
adam;……… adam gibi adamdýr dedim ya baban için! her söze “-benim oðlan …” diye baþlar ardýndan baþarýlarýndan aþamalarýndan bahsederdi herkese bana bile oysa ben senden gelen mektuplarý okurdum ona sil baþtan bir daha sonra ananý çaðýrýrdý bir defa daha okudur, okudur,………. okudur aðlarlardý senin yazýn bellemiþtiler yazýmý anan-baban,
ulan!... ulan memet ulan gahrolasý bir kere bile yazmak gelmez miydi aklýna kýran mý girdi, ölet mi deyyus yaðlý kurþunlara mý geldin merak ediyorum… hiç uykun bölünmedi mi bunca zaman gece yarýlarýnda benim yarým kadar da ha! kalemin, el kadar bir kaðýdýn yok muydu yazmayý unuttun mu unuttun mu; hýþýrý, çaðlayý göð eriði, ütmeyi teze bosdaný deri peynirini neyse de yayýk ayranýný nasýl unutur insan insan anasýný… babasýný,,,, köyünü nasýl unutur ulan
ulan memet Unuttun mu kuzu gütdüklerimizi bobaçca yapraklarýnda baktýðýmýz fallarý o falý senden öðrenmiþtim sen yedi kýz sýralardýn ben iki üstelik o kýzlarýn yedisi de sana yangýndý yedisi de sana baygýn, zevdalý sana baþka havas olanlar da vardý ulan Memed ben! birinin bile aklýna düþmemiþtim bobaçca falýnda bile düþmemiþtim ulan
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.