Gecenin izdüþümsel sessizliði
yayýlýyor her bir yanýma
çenem ise vuruyor
henüz yazýlýp çizilmemiþ bir kaðýda...
keyfekeder düþlere dalýyorum;
ayýþýðýna uzanýyor ellerim,
çekip kadehimi dolduruyorum
kaldýrýyorum þerefine, bu bomboþ kalbimin
aðlasam mý diye düþünüyorum
seçtiðim yýldýzýn görünürde ki kalabalýðýna
yaðmurlarda yaðmýyor
tetiklenemiyor göz yaþlarým
içeri dönüyorum
içerlemiþ gölgem, duvarlarda büyüyor gittikçe
kendime kýzýyorum, ýþýkla oynayýp
eski bir þarkýya dalýyorum
geceden geçiyorum
gösteriyor zaman ; can tutulmasý,
bir yerlerde bir sözcükten eksikliðim
yalnýzlýk hiçbir vakit tamamlamýyor
hep yarým kalýyor þiirlerim
þimdi bu sayfaya düþebilenler ise
oluyor ancak aþksýzlýðýmýn yansýmasý…
( Dilek KARSLIOÐLU )