Ellerim Beyrut Sokakları Ardında

isyanlarýma ’þehr-i küçük’ þerhi koydu
yaðmur damlasý yüzüyle kýz


kan/sýzý kesiklerime gömüldü
inadýna beyaz tebessümle
iliklerim açýktý ayaza
sevdim ya kýþ güzeli gözlerini
ahmak yüreðimde zürefa düþkünü

candan çizgi çektim gidiþine
týrnaklarým kan sýzýsý
ellerim beyrut sokaklarý ardýnda
korkan is/yaným
ruhumun eþraf saatiymiþ
þehir beni yýkarken siyaha

alev kuþum
zemheride üfürdüm yüreðimi sana
tamda bu þehrin semalarýndan
sokaklarýn yalanlarý bile
üþürken kaldýrýmlarda
tarifsiz yanýyorum þimdi
þehirde küçükmü/þ
büyük düþlere ki
dökülüyorsun avuçlarýmdan
alevlenen yüreðimin soðuk yanýna

kokunun dað yamaçlarýydý rüzgar
gülerken ufkumun mavisine
þimdi göz yaþýna yaðlý ilmek
kalemim cellat
kendini idam ediyorum kendime
ve acýmtýrak bir nota dönüp duruyor
’es’in gölgesi çivili dilimde

sen doðurgan ümitler ölürken s/ustun
kader dökülür yazýsýndan
yaz dilinin buçuklu hesaplarýný
yokluðun tehditken þakaðýmda
az sonra
bir fincan kahve olur dudaklarým
müstembel çarþý kahvesinde
telvelere de yalan ya
köpüðü bahane
kaç vakit söyle
ey yanaðýmýn yaðmur damlasý
ey cam çiçeðim
kýrýldýðýnda hiç olmayacak kokun
duvaðýn açýlmayacak matem/in gelin/ce
mühürledin gözlerini yollarýn uzaðýna

belki devrimlerini sorgularým hayatýn
belki þiir falýna bakarým bir çocuðun
belkileþirim hatta kalabalýðýn kuytusunda
ama silinir gidersin sende
kork/akça teninin gizeminde
ellerin eskici naralarýnda
isyan köþe bucak
boðarken þehri
sesim sesine son kez karýþýr
el/veda ziyaretleri
elleri musallada
son sallanýþ sessizce
’iyi bilirdim’
dilime pelesenk iþte
Sosyal Medyada Paylaşın: