Kumun ruhunu sarardý güneþ, söz sükûtta üþürdü Hangi sesin günahkâr sepkeniydi yüreðindeki tutku! Islanmýþ teninin koyaklarýnda gülüþün sessizlikti Öpüþmeyi unutan dudaklarýmýzda sözler don olurdu
Zamana sýr geçiren aynalarýn matemiydi belki de aþk Acýsý gönlümüzde çöreklenen düþlerin hazin biletiydi Çok þeyin kurgusu nikâh kýyardý göðsümüzün harýnda Avuçlarýmýzdaki yangýn seviþme artýðý anlarýn teriydi
Ne çok hazdýn uyurken göðsümde, tuz fýrtýnalarý baþlardý Kurumuþ aðaçlar meyveye dururdu, yeryüzü aþk kokardý Geceydi hep sarýlýþlarýn, seviþince sanki kýyamet kopardý Esmer bakýþlarýnýn utkularýnda mevsimler sürekli bahardý
Gönlümün derinliklerindeki hüzündün, notasýz þarkýlar gibi Yüreðinin doruklarýný toynaklarýyla aþmaya çalýþan yýlkýydým Özledikçe, renklerle boyadýðýn gökyüzünü çalmaya çalýþýrdým Ben senin ulaþýlmaz doruklarýna sevdalý bir Anka kuþuydum
Sesin billur bir ýrmaktý, uykusuz gecelerimde benliðimi sarardý Çocuklar tutardý yaslý ellerimizden, ansýzýn bir aþk bizi kavrardý Saatler dururdu bakýþlarýnda, hoyrat bir rüzgâr uzaklara taþýrdý Aþkýn coþkularýyla yuvarlanýrdýk, hüzün dilimizdeki tek þarkýydý
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.