AĞRI
Aðrý daðý aðartmýþsýn baþýný,
Kar’ýn erir sular akar sel olur.
Bilen varmý bu daðlarýn yaþýný,
Gelen gider,giden dönmez iz kalýr.
Yine tipi sardý palandöken’i,
Gezginler unutmuþ geldiði yeri,
Ayni baðdan derdim gülü dikeni,
Rüzgar eken,ümit biçer söz kalýr.
Ulu daðlar ulularýn ulusu,
Yiðit ölür arkasýnda anýsý,
Ceylan göçer öksüz kalýr yavrusu,
Sular akar yataðýnda kum kalýr.
Yalçýn kayalarda çiçekler açar,
Kuþlar konar ýrmaðýndan su içer,
Eken tarlasýný kendisi biçer,
Ekip biçmeyenin yeri çöl kalýr.
Saymakla bitermi þu bizim daðlar,
Güz gelir þenlenir bahçeler baðlar,
Vadilerde çaðlar þelale akar,
Ebedi yaþasýn bu güzel Vatan.
Halit Macit/Trabzon 10/05/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.