BAHAR
Güney sahillere düþtü yolumuz,
Çiçek açmýþ ayva ile narýmýz.
Toroslarda,küme,küme balýmýz,
Gezip de görmeye deðer vataným.
Þirin olur Silifke’nin yazlarý,
Alpembe giymiþ türkmen kýzlarý.
Sürmelenmiþ kaþlar ahu gözleri,
Gezip de görmeye deðer vataným.
Antalya’yý süsler çam ormanlarý,
Ýsparta’da çoktur gül harmanlarý.
Konya ovasýnda üzüm baðlarý,
Gezip de görmeye deðer vataným.
Ankara’da yüce divan kurulur,
Anan kimdir,baban kimdir sorulur.
Kavþaklarda viyadükler bulunur,
Gezip’de görmeye deðer vataným.
Tökat’ýn turuncu,pancarý boldur,
Vadi konumunda,ortasý yoldur.
Sivas’ýn Veyseli Tanrýya kuldur,
Gezip de görmeye deðer vataným.
Erzurumlu dadaþ,Kars’lý arkadaþ,
Dost ararsan eðer kapýyý sen aç.
Artvin’ni Erzincan’ý gez dolaþ,
Gezip de görmeye deðer vataným.
Trabzon’nun sahilleri bir hoþtur,
Yaylalarý yeþil insaný dostur.
Giresun,Ordu’yu,Samsun Sinop’u,
gezip de görmeye deðer vataným.
Bursa’yý,Ýzmir’i gezenler bilir,
Ýstanbul’a her yýl çok turist gelir.
Edirne’de Mimar Sinan oturur,
Gezip de görmeye deðer vataným.
halit Macit/trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.