Sazlýklarýn arkasýnda yükselir mor daðlar Gökyüzüne astar çekmiþ pembelikler Zamanýn bu demlerinde Giden sevgili kanattýðý yaralarýmý daðlar
Ufuk çizgisinde pür telaþ Kararan sularda hüzün var Ruhumda baþlýyor kanlý bir savaþ Akþam telveleþiyor rýhtýmda Fikrim kayýyor yavaþ yavaþ Karþý kýyýlarda yanan sönen ýþýklar Ve her ýþýðýn var bir hikayesi Yazgýsýna boyun büken insanlar Elem dolu gözlerle etrafý kollar
Su yanýyor, sazlýklar da Yüzün düþüyor gözlerime Yüzüm düþüyor dalgalara Bir saða bir sola çarpýyorum Ulaþamýyorum sana
Bu sahile býrakýlan küçücük adýmlar Sahi senin deðil miydi Her karýþta bir izin Ýzlerinde keder var Ne zaman seni yad etsem Usulca süzülür yanaðýmda damlalar
Bir avucumda uçsuz bucaksýz mavi Diðerinde senden kalan Ýbrahim’i kor Cananý unutmak Cennete girmek kadar zor Sazlýklarýn arkasýnda görünmez oldu daðlar Çekilmeyen bu firaka yar aðlar yaran aðlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.