Þu dertli Tuna’nýn ey nazlý gülü Hep seni düþündüm Bu gün ben yine Buðulandý caným kahve gözlerim Alev alev þimdi bendeki sine “”Kaç güz, kaç bahar geçti bir bilsen sensiz. Tekmil hüzünler çaldý, hep yürek kapýmý”” Demiþtin ya hani Itri’nin bir dörtlüðünü hatýrladým “Þehzade nûn aþkýyla aðlýyormuþ intizâr Rebâbýn renklerinde uþþâkýn isyaný var Vuslat inkýlabýyla uyandýrdý ruhu râst Ýsmin âhýmla açar, nigâhýmla þarkýlar” Radyodan gelen ses Þöyle diyordu, bir rast þarkýda “Nihansýn dideden, ey mest-i nazým Bana sensiz cihanda can ne lazým” Sensizlik öldürüyor Kahrediyor beni bilesin Neyleyim yarsýz ben Villa, yalýyý Ýçinde salýnan sen olmayýnca Offfff, offf Of ki ne of Aðrýlar dolanýr þakaklarýmda
Senli duygularým kabardý yine Ne yapsýn Kadersiz Bu bahtý kara Ben yine ümitsiz Ben yine yalnýz Arayýp sormazsýn niye vicdansýz Ýsyan ettiðim sokaklarýnda Bu kentin Dolaþacaðým yoklara inat Tozlu kaldýrýmlara atýp kendimi Yürüyeceðim amaçsýz Tan vurana kadar Yorgunluktan bitap düþen Zavallý ayaklarým Yine sahile yönelecek istemsiz Kýyýyý döverken hýrçýn dalgalar Dalýp gideceðim Yorgun ve de uykusuz gözlerimle Sonra Evet sonra da Yosun kokularý arasýnda Arguvan yeþili dik yamaçlara Boþ gözlerle bakýp kaybolacaðým
Ahhhh, ahhh “Deli gönül hangi dala konarsýn Aman konarsýn Senin tutunacak dalýn mý galdý Dalýn mý kaldý” Ah bu türkü, türküler Anadolu kadar içli Anadolu kadar yanýk Bir hüzün çeþnisidir Þimdi dudaklarýmdan dökülen Özlemler sardý bak, dört bir yanýmý N’olursun sevgili gör isyanýmý Umutsuzluk rüzgarlarýdýr Þimdi ser’imde dönen Oysa bir muþtu bekliyor senden Bu yürek Ümit kesilmezmiþ yardan diyerek Son sözünü söylemekte dil Seni seviyorum Seni seviyorum bil Yalnýzlýk rýhtýmýna bu gönlü Demirledim ben Deðiþmiyor kader ne gelir elden Bak yine þiirle ettim yad’ýný Buðulu camlara yazdým adýný
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.