Ey Yar

Sil gözlerini ey yar zaten kaldýrýmlar yeterince ýslak,
Yüreðim dersen hepten tarumar.
Ölmek ölmek deðil mesele gülüm,
Mesele aþkýna köle olup uðruna öleceðimi bulmakta.
Þimdi siluetim bir mektuba çizik kabaca,
Ve ansýzýn yýrtýlýyorum param parça.
Havada sahte aþklarýndan kalan savruk parçalar ki,
Sevinme ey yar onlarda sende gizlisin.
Uykulara sarýnasým vardý sevi’lerim sýzladý,
Yandý hasretlerim dillerim lâl ellerim sana uzandý.
Akþamý aydýnlatsada masamdaki mumlar,
Asýl kalemin þiirleri ruhumu yakandý külkedim.
Dokun camlara yaðmurda ben yokken sen gibi kokmuyorsa,
Yaðmur yaðmasýn gözlerime ellerimden sunayým gözyaþlarýný.
Gelincik seni görüp boyun eðmiyorsa asaletine saklansýn,
Sevdasýnca yansýn gül goncasý tenin kokmuyorsa eðer.
Ben seni yüreðime çizmiþim koþulsuz istemesende beni,
Sen bunca yýlýn piþmanlýðýndan sonra sevdana þiir yazsan ki nolur.
Kolu kýrýktý aþkýmýn ardýndan topallayarak gittiðim,
Ve sevdamýzdý kurtarmak adýna ölümüne sürüklendiðim.
Ne son kez nede daha sonra dönüp bakmamýþken sevgi aðacýmýza,
Ki yalnýzlýða düþünce yolun þimdi mi hatýrladýn bizi.
Yazýk bize ki sana sýrt çeviremeyip sarýlýyoruz,
Aþk rüzgarýna savrulan yaprak misali hala.
Oldu olacak al vur yarýnlarýmý yerlere çamura BAN beni,
Seni savunamazken hayat beni nasýl çýkarsýn ki karanlýklardan.
Biz yok dedin direndim direttim ve sonra anladým ki,
Biz deðildik sende yaraydýn iyileþmesi mümkün olmayan ey yar.

Sosyal Medyada Paylaşın: