Ah.. Annem... Ah...

(ANNELER GÜNÜNÜZÜ ÞÝMDÝDEN KUTLARIM.)

Bir sen vardýn, sende gittin YA ANNEM...
Sevgiliye güven dedik, güvenmekten belimize aðrýlar girdi.
Aþka intikam dedik, en büyük dersi biz aldýk.
Söyle bana güzel annem. Senden baþka, seven var mý BU DÜNYA DA?
Sevgili, seviyorum der. Gider... Kardeþ, eþe düþkün olur.
Be annem. Sana dokunaklý sözler diyen evlat nerede?

Ah be... Annem, ah…

Katliam olmuþ çevrem. Verem misali Pervar.
Dost cepten yana olmuþ, beni bu duruma düþüren ne?

Bak annem yine sokaklar Fransýz þiirlerini okumakta,
Kulaktan kulaða fýsýltýlar duyulmakta…
Bak annem istediðin gibi,
Þiirin kafiyelerin de hiç senden söz edilmiyor.

Ýyinin cebinde yok ki akrebi, lehçe lehçe okunsun…
Yine sen yoksun annem, baþýmda aðlayan yok, ilk baþ okþaman yok…
Bana kýzacak sinirli bakýþlarýn yok…
Sigarama laf atacak, terlik fýrlatacak biri yok.
Peh… Ne gündü ama o günler annem.
Dilimin kesilmesiyle, feryat ederek, dünyayý etrafýna toplaman,
Be annem o günler unutuldu mu sanýrsýn,
Milyonlarca genç senin için feryat EDÝYOR. Bunu bilesin annem.
Sen yerinde rahat uyu annem.
Ha... Bu ara da annem.
Senden uzak olduðumu sanma, bende bir kaç adým öten-deyim..

Sosyal Medyada Paylaşın: