Kayıp Gölgem
Sevgiliye þefkat vermek yerine þefkat bekledik…
Kalpsiz düþler kurduk, yýkýldýk… Yýkýlaný düþünmedik.
Sevdiðimizi dudaktan saydýk, kör olan biz olduk,
Yaðmuru çok sevdik, yaðmurda hiç beraber olamadýk,
Sevdik, sevdiðimizi beyaz kefene koyup göz göre göre gönderdik.
YÝNE Sevdik, sevilmeyi hak etmedik bu beyhude dünyada…
Sevdiðimizi kýrdýk, üzdük, aðlattýk, hiç düþünmedik…
Sorunu onda aradýk, hiç üzülmedik…
Parayý sevda bildik, aþký menfaat…
Hiç bilemedik saðýr olduðunu…
Yanýmýzdayken sevmedik, gidince de…
Ýlk kurþunu biz fýrlattýk, geriye kalan parçalarýný öpüp kokladýk.
Toprak olduk, rüzgar savurdu kayýp kentlere…
Sevgiliyi aradýk, meðer sevgili kefende…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.