Ellerim göðe açýk, yýldýzlar öyle yakýn ki Titrek ýþýklarýný içiyorum yudum yudum… Aniden geldi ayrýlýk, gönlüm öyle þaþkýn ki Teselliyi gecenin siyah örtüsünde buldum…
Yorgun yazý kovalýyorken sarýþýn bir eylül Döküyordu yapraklarýný gözlerinde hüzün. ‘’Artýk yoksun’’ diye, içimde açan kýzýl bir gül Kendisini kurban etti, sert rüzgârýna güzün…
Hep ayrýlýk þiirleri okurdum gidiþinde Ýçinden ok geçmiþ kalpler çizerdim aðaçlara Yalnýz ben miyim bahtsýz, bilmem bu gönül iþinde Dertlerimi anlatýrdým daðlara, yamaçlara…
Saçlarýnýn siyahýna sevdalanan gönlümde Gittiðinden beri karanlýk doðar güneþlerim. Gözlerinin rengi diye geceyi büründüm de Tek sýðýnaðým oldu þimdi aydýnlýk düþlerim…
SELAMÝ ATEÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
haylşehir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.