Gülkurusu sevdalarýn ufkunda akþam, Hüzne dönerken yine gönül yangýnlarýnda, Gözlerin doyumsuz rengi düþlerimin, Zümrütlerin gök safirlere büründüðü, Bir eleðim semanýn hasretinde kalsam...
Siyaha meylederken kýpkýzýl bir akþam, Isýnsam, baþak rengi yorganýnýn altýnda, Ve ipekten bedenini, varlýðýmla sarsam... Fesleðenler içinde uçuþurken düþlerim, Gülkurusu dudaklarýn busesinde ölsem...
Samanyolunda netameli, uzun bir gece, Herkese yazýlýrken en parlak bir istikbal, Unutuldu kaderim, yazýlmadý, tek bir hece, Ne isterim devlet kuþu, ne de küçük bir ikbal, Zümrüt gözlerinde kayan bir yýldýz olsam...
Selami Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
haylşehir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.