Bir kalemden çizdiðin insaný kaybetmek ne zormuþ be sevgili… Sevmek, sevilmek ve deðer görmeye mahkum kalmak ne zormuþ. Anlamazsýn beni biliyorum. Çünkü sen sosyete kýzýsýn! El bebek gül bebek geliþmiþsin! Bende halinden anlamayan çulsuzun biri… Dedim ya sevgili, sen ayrý zar atarsýn! Ben ayrý zar… Biliyor musun sevgili… Hatalar olmadan hatalarý örtmek mümkün deðildir. Bir oyun oynamak kolay… Lakin baþkahraman bulmak zor… Sana artýk git diyemeyeceðim. Bana bak, beni sev demeyeceðim. Sadece þimdilik imanýn ile topla kendini… Ey Allah’ým ne günah iþledim de sen bunlarý bana yazýyorsun? Af eyle beni, af… Suçum isyan deðil de sevgisiz kaldýðýma… Ya rahman, düþtüðüm yol farklý ise; neden yolumdan aldýn beni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİKMETULLAH Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.