nergis kokularýna bayýlmýþ
bir akþam üstü
aðaçlar sana doðru büyüyorlar
çiçekler sana
kan gülleri sürgün veriyorlar
kuþlar yerini almýþ aðaçlarda
inatla sevinçliyim bugün
çiçeklere baðlanan adamým
bahçemde bahar olsa da
çiçek mevsimi olmasa da
kuþkonmazlarý aldým penceremden
kuþlar konsunlar diye
anýmsýyorum þimdi
yaðmurun ertesi günü müydü neydi
böcekler dönmüþtü çiçeklerin rengine
mine çiçeðinin rengiydi sevgilim
paylaþmanýn adýydý bahar
yýlda bir günlüðüne bir çiçek açan
kaktüsleri gördüm düþümde
uðradým çiçekçiye
tüm çiçekler erguvan
mavilikleri kaplamýþ meneviþ
hasretin gül kokuyor
tek bir karanfil yakamda özgür
aklýmdaysa taptaze yeþil umutlar
güneþ topluyor günebakanlar
zambaklar zaman dinlemiyor
morlarýna yüklemiþler sevgiyi
bilmelisin ki
yaðmuruna susamýþ topraðýma deðdin
aþkýn yaþý yoktur ne de mevsimi
ilkbahara mecbur deðildir aþk
her yaþýn bir güzelliði vardýr
içim bir arý kovanýndan daha uðultulu
sardunyalar ayrýlýðý fýsýldamadan
gel tutun dost sýcaðý yüreðime
tutun ki yediveren gülleri açsýn
tutun ki
bir mevsim daha hüzünle bitmesin
Nail Yavuz
tEMMUZ 2002
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.