Ufkuna Firar

beyaz düþlerin koynunda uyandý
özlemin çýplak yüzü
eteðine sarýlmýþken yýldýzlarýn
ayaz bir geceden kalma düþlerle
güne mýrýldandý aþk ’’gün/aydýn’’ diye



süslü bakýþlardan uzak yaþarken
çerçevesi eksik fotoðraftan
birikmiþ anlar kaldý geriye
tarihe geçen zengin harflerimizden
ki, onlar hep mutluluða cümleler kurdu



bir düþ ki yalýn ayak gezer sevda bulutlar arasýnda
kelebek kanadýnda yele durmuþken aklýn imasýz düþünceleri
alýp gider bizi bizden rüzgarýn seli



dil dökerken sineme sardýðýn yarým kalmýþlýðýmýzý
sürüyorum bu þehirden eksik saydýklarýmýzý



yasaklayýp adýmýzýn olmadýðý vakitleri
çocuklaþýyoruz kimi zaman
katarken demli çayýna bizi
karýþýyoruz sevdaya þeker misali




y/anýyorum yosun kokan denizin mavi seyrine
sessizce düþüyorum yine gülüþlerine

s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın: