Hor Çiçeği

sana hor bakanlara bakma
kiminin aðzý iplik gibi dar
ve ruhlarýndan su çekerler
urganlarý veya kovalarý olmadan


aklýmda senfoni fonu bu
bir düþme sesi olduðunda
göçmen kuþ yankýlarý
uçan


su kendi farkýnda akarken
içinden deðiþtirir rengini
çiçekler öpüþürken
bilmezler


bak, yukarýlar yýldýz ve ölü kalýntýlarý
gözleri açýk boþluða bakýyorlar
gökyüzü hepimiz için neredeyse ölü mü
yüzüm ele geçerken


üçgen içine katlanmýþ iþte çocukluðum
hangi mürekkeple renklendirilir
soluðumdan sýzan kahverengi nefesin
gölgesinin de


hava göl ve sen
her nefes almaya çalýþtýðýmda
sokak biraz kelime kokar
kanamalarý kalem içine
Hakký Beð



Sosyal Medyada Paylaşın: