NEYLEYİM

[ kalin



Her gönülde yatan aslan var iken
Otuz iki meyve, biri yar iken
Ýnsanýn insana zulmü ar iken
Gönülde var, elde yokmuþ neyleyim

Sürüp gider devran aþktan býkmadan
Huylar deðiþmezmiþ candan çýkmadan
Ölüp de dirilsek hatýr yýkmadan
Gönülde var, kolda yokmuþ neyleyim

Hakkým yenmiþ isyan edip durmuþum
Yýllardýr boþa mý, hayal kurmuþum?
Düþte gördüðümü senden sormuþum
Gönülde var, gülde yokmuþ neyleyim

Yürek kabarýrken sol yaným yanmýþ
Acýyý, hüzünü aþk diye banmýþ
Aþký ömür boyu, bitimsiz sanmýþ
Gönülde var, kulda yokmuþ neyleyim

Uçup gitmiþ sanki güzel düþlerim
Saklanmýþ içime bütün yaþlarým
Emrette tükensin bütün kýþlarým
Gönülde var, solda yokmuþ neyleyim

Hani yanmýþ idi senin de için
Tükendi sanmýþtým içinde hiçin
Neden ,boynumuzu büktü her niçin ?
Gönülde var, dilde yokmuþ neyleyim

Bilmedim ki neden yarým muradým
Dosteli dediler huzurken adým
Bir nefes kadarmýþ gördüm miadým
Gönülde var, telde yokmuþ neyleyim




Sosyal Medyada Paylaşın: