O Hakk’ýn emri ile, gönüllere dikilen Oðul/kýz bir fidansa, torun onun meyvesi. O öyle ki bir nesli, hem korur hem yaþatýr Oðul/kýz bir binaysa, torun onun çatýsý.
Bunlarýn sevgisiyle, atýlýr birden gamlar Onlarý görmek için, uzak sayýlmaz Þam’lar Biri diðersiz olmaz, birbirini tamamlar Oðul/kýz tencereyse, torun onun kapaðý.
Koklamaya kýyamam, o gönlümün sümbülü Rengi, ray’hasý farklý, has bahçenin has gülü O öyle bir gül-zâr ki, ana/baba bülbülü Oðul/kýz bir gülþense, torun onun goncasý.
Evlatlar yaya ise, torunlar atlý gibi Ýyi düþün dikkat et, torunlar yatlý gibi Her þeyin küçücüðü, daha da tatlý gibi Oðul/kýz sermayeyse, torunlar onun kârý.
Ne söylese hoþ gelir, bize onlarýn sözü Tercih kullanmak çok zor, onlar ebeveyn gözü Torun evlattan önde, demek ki özün/özü Oðul/kýz bir cevizse, TORUNLAR ONUN ÝÇÝ…
05/05/’13 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.