Bir nisan günüydü ilk görüþmemiz,
Çiçekler gülümser, kuþlar öterdi.
Göz göze bakarak aþka düþmemiz,
Ömrümüz boyunca bize yeterdi.
Kumlarda izimiz gezdik el ele,
Deniz mi güzeldi, sen mi güzeldin?
Çatal kirpiðinin uçlarý ile,
Kalbimde en ince noktayý deldin.
Uður böcekleri palmiyelerde,
Doyumsuz sevdama umut taþýrdý.
Kolumu omzuna koyduðum yerde,
Hüznümle sevincim kör savaþýrdý.
Yanýnda gezerdi kahve bardaðýn,
Çok severdin yeþil mandalinayý.
Þarkýlar söyleyen iki dudaðýn,
Gönül arsasýna kurdu binayý.
Elbet hatýrlarsýn bir otogarda,
Seni otobüse nasýl bindirdim?
O günden beridir çok uzaklarda,
Hasret kitabýndan hatim indirdim.
Mehmet NACAR