Çocuklar Yıldız Çaldı
Bütün çocuklar toplanmýþ gece bahçesinde,
Hep birden yýldýz çalýyorlardý geceden.
Ay uyanýk deniz hapþýrdý inceden,
Uzanan elleriydi çocuklarýn sevinçle.
Kimi yýldýz,samanyolu kimide,
Grup yýldýzlarý çalýyorlardý rastgele.
Ve eteklerinden döke döke parýltýlarý,
Geldikleri gibi kaçýþtýlar cývýl cývýl seslerle.
Gökyüzü haziran’da toz toprak yine,
Çalýnan yýldýz yerine gülüþmeler vardý bu kez.
Önce bir cisilti düþtü erik aðacýna yýldýzýmsý,
Ve ardýndan saðanak baþladý çocuksu gözlerden.
Her gözyaþýndan avuçlara erik diye düþtü yýldýzlar,
Tadý toprak kokardý rengiyse parlaksýydý.
Anladým ki çalýnan aslýnda çocukluðumdu,
Topladýðým yýldýzlarda umutlarýmdý gelecekten dökülen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.